Tentoonstelling Alchemisten

30 september werd de tentoonstelling "Omdat ik iets te zeggen had" geopend in het Letterkundig Museum in Den Haag, over Nederlandse schrijfsters uit de 19e eeuw. Voor een aantal schrijfsters uit de hors categorie is een uitzondering gemaakt, waaronder natuurlijk de 18e eeuwse schrijfster Juliana de Lannoy! Suzan van Dijk (foto) van het Huygens Instituut kent de bijzondere band die ik met het werk van Juliana de Lannoy heb en heeft mij gevraagd enkele van mijn werkstukken naast de geschriften van haar te exposeren. Tijdens de opening heeft Suzan er meer over verteld.

Hieronder een impressie van de opening. 

Meer informatie over de tentoonstelling kun je hier vinden: https://www.huygens.knaw.nl/omdat-ik-iets-te-zeggen-had-tentoonstelling-geopend-in-het-letterkundig-museum/

Met en zonder lauwerkrans

De opening van de tentoonstelling werd verricht door Prof. Dr. Riet Schenkeveld-van der Dussen, bij wie Pim van Oostrum in 1999 aan de Universiteit van Utrecht promoveerde op het leven en werk van Juliana de Lannoy. 

Pim's exemplaar van het boek "Met en zonder lauwerkrans" dat op initiatief en onder redactionele leiding van Riet Schenkeveld tot stand is gekomen - en dat vol met aantekeningen van Pim van Oostrum staat -  werd overhandigd aan het Letterkundig Museum.

Meer informatie : https://www.huygens.knaw.nl/omdat-ik-iets-te-zeggen-had-tentoonstelling-geopend-in-het-letterkundig-museum/

En natuurlijk: Juliana komt er ook in voor!

Vereeuwigd worden in een kunstwerk over de 18e eeuwse schrijfster Juliana de Lannoy?

Ik ben al weer een tijdje bezig om het netwerk van Juliana de Lannoy verder uit te spitten. Hierbij stuitte ik op banden tussen Juliana en o.a. Bilderdijk, Feith en Catharina de Grote. Maar ook in deze tijd zijn er nog steeds bewonderaars. Naar deze mensen ben ik op zoek. Op mijn website lees je er meer over: http://ingeborgdegroot.nl/

Tijdens de opening zijn er een aantal mensen met de "Juliana-broche" op de foto gegaan.
Hieronder een paar foto's.

Sieraden die tentoongesteld worden in het Letterkundig Museum

Als een ware meesteres van het woord wist Juliana letters aaneen te rijgen tot beeldende verhalen en vurige pleidooien. Ook Ingeborg de Groot heeft het vermogen om met haar sieraden verhalen te vertellen, rijk aan symboliek. Aan Mijn Geest, geïnspireerd op het gelijknamige dichtdebuut van Juliana, is hier een voorbeeld van. Ingeborg rijgt hier loden zetletters aaneen tot het eerste deel van het gedicht. Een loodzwaar sieraad dat letterlijk drukt op het gemoed. Het sluitstuk verbeeldt het gevecht: de strijdbare pen of het berustende borduurwerkje.

Aan mijn Geest

Ketting

Loden zetletters, linnen, borduurgaren, kroontjespen

De 18de eeuwse Geertruidenbergse schrijfster en dichteres Juliana de Lannoy, was in haar tijd veel bekender dan wij nu zouden denken. Zij was onderdeel van ee netwerk van schrijvers en intellectuelen, zoals Bilderdijk en Feith, dat zich uitstrekte tot aan Catharina de Grote in het verre Rusland. De kraag De bibliotheek van Juliana is een eerste poging de rijkdom van deze veelal talige contacten te verbeelden. 

De bibliotheek van Juliana

Kraag

Wolvilt, lint,  papier, lak, zilver

Juliana de Lannoy schreef in 1776 A sa Majesté l’Impératrice de Russie, een lofdicht over de Russische tsarina Catharina de Grote, vanwege haar steun aan kunst en wetenschap. De Russische vorstin – naar verluidt ook groot in het consumeren van de liefde met tal van veel jongere kerels – bedankte haar met een kostbaar geschenk, dat ze naar Juliana stuurde. Wat het was is niet meer helemaal duidelijk, maar dat het een kostbaar gebruiksvoorwerp was, is wel zeker. In het halssieraad Het Juweel van Catharina, knipoogt de tsarina ons en Juliana verborgen toe. 

Het juweel van Catharina

Halssieraad

Wolvilt, zoetwaterparels, zilver, print

Juliana beleeft een van haar finest hours als zij in 1774 zilver wint met De waare vereischten in een dichter. Zij valt daarmee als eerste vrouw in de prijzen. De louter uit mannen bestaande jury prijst haar om haar "mannelijke schrijfstijl". Juliana zou Juliana niet zijn als zij in haar dankwoord niet eerst de hoop uitspreekt dat vele vrouwelijke dichters haar zullen volgen, om zich daarna licht -cynische tot de jury te richten: "Triomf! Ik ben voldaan, ik zal onsterfelijk zijn!"

Triomf! Ik ben voldaan, ik zal onsterfelijk zijn!

Triptiek van ringen

Gepatineerd zilver, wol, gepatineerd koper, kaarsvet

Alle sieraden over Juliana de Lannoy kun je ook op mijn website bekijken: http://ingeborgdegroot.nl/wp-content/uploads/Pour-lamour-de-lart-Ingeborg-de-Groot.pdf